Het geheim van Ashley - David MacLaren (2006)

Titel: Het geheim van Ashley
Auteur: David MacLaren
Uitgeverij Gopher www.gopher.nl

Het verhaal
Tijdens een zomervakantie op het landgoed van een beroemd archeoloog vinden de kinderen van Margret een aantal zilveren letters, verstopt in het bos. Samen met de bewoners en buren gaan ze op zoek naar de betekenis van de letters. De letters blijken te verwijzen naar een bijbelpassage, namelijk de passage die beschrijft dat de ark van Noach vastloopt op de berg Ararat. De letters zijn kennelijk door de grootvader van Margret verstopt, maar naar de betekenis kan alleen geraden worden. Wel bestaat het vermoeden dat het te maken heeft met ontbrekende pagina's in de dagboeken die hij als archeoloog nauwgezet bijhield. Tijdens de ontbrekende periode bevond hij zich wel in het gebied van de Ararat; was hij de ark op het spoor?
Ongemerkt pakken zich donkere wolken samen boven Ashley, het dorpje wordt opgeschrikt door een poging om het eeuwenoude kerkje in brand te steken. Dat niet alleen, ook Margret en de kinderen ontsnappen ternauwernood aan gevaarlijke situaties. Gelukkig krijgen ze hulp van een soldaat die als een beschermengel over hen waakt, terwijl ze het mysterie proberen te ontrafelen. De aanwijzingen leiden naar een bewijs voor het bestaan van de ark van Noach, een bewijs waar een duistere sekte ook op jaagt, met alle confrontaties van dien. Wie zal de strijd winnen?

Bijbelse connectie
Het boek Het geheim van Ashley heeft een relatie met de zondvloed en de ark van Noach en met de voorspelde eindtijd. Toen God zag dat de mensen slecht waren, besloot hij zijn creatie te vernietigen. Alleen Noach en zijn familie vonden in Zijn ogen genade. Hij liet Noach een boot van pijnboomhout bouwen, met specifieke afmetingen, een aantal compartimenten en verdiepingen. Behalve Noach moesten er ook dieren in worden meegenomen. Toen het water na veertig dagen en nachten geregend te hebben eindelijk begon te zakken, liep de ark vast op het Araratgebergte. Toen het land eenmaal was drooggevallen, vestigden Noach en zijn familie zich hier.
In het Nieuwe Testament wordt op een aantal plaatsen gewaarschuwd voor de tekenen van de eindtijd. Vele valse profeten zullen verschijnen en de antichrist zelf zal alles wat goddelijk en heilig is bestrijden, om zichzelf vervolgens tot een god te kronen.

De Nieuwe Bijbelvertaling, Oude Testament
Genesis 6:14-16, Noach bouwt een ark van hout
Genesis 8:4, de ark loopt vast op het Araratgebergte

De Nieuwe Bijbelvertaling, Nieuwe Testament
Matteus 24:3-37, omschrijving van de tekenen van de eindtijd
2 Tessalonicenzen 2: waarschuwing voor de antichrist

Stof tot nadenken
In Het geheim van Ashley verkrijgt een beroemd archeoloog een stuk hout waarvan gezegd wordt dat deze afkomstig is van de ark van Noach. De archeoloog gelooft in de betrouwbaarheid van zijn bron en zijn familie op haar beurt, gelooft weer in hem. Als ze archeologen van het British Museum contacteren, zijn deze bereid om een persconferentie te beleggen, nog voordat het stuk hout onderzocht is. De persconferentie wordt druk bezocht door de meest vooraanstaande media en de aankondiging van het bewijs van de ark van Noach is de volgende dag voorpagina nieuws.
In werkelijkheid gaat dat toch anders. In april 2010 duiken op internet verhalen op dat de ark van Noach is gevonden, op 4000 meter hoogte op de berg Ararat. Een team met onderzoekers uit China en Turkije, verbonden aan Noah's Ark Ministries International (NAMI), heeft een houten gevaarte gevonden met compartimenten en met daarin zelfs nog wat stro. Koolstofdatering van het hout zou hebben aangetoond dat dit circa 4800 jaar oud is, waarmee het overeenkomt met de tijd die is verstreken sinds de zondvloed. Het kan volgens de onderzoekers niet gaan om een nederzetting, want op deze hoogte kun je niet leven. Er is weliswaar een persconferentie gegeven, maar tot nu toe is het geen voorpagina nieuws geworden in de grote media. Vooralsnog circuleert het verhaal vooral op internet en in blogs. Scepsis overheerst, ook vanuit christelijke kringen.
Het Katholieke Nieuwsblad vermeld op haar site een officiële verklaring van de Zwitserse katholieke Bijbelstichting, die de ontdekking als klinkklare onzin afdoet. In de Christian Post zijn kritische geluiden te horen van een Israëlische archeoloog, die ontdekkingen door amateur archeologen hekelt vanwege het ontbreken van mogelijkheden om de bevindingen te verifiëren. Ook wordt nooit gepubliceerd in vooraanstaande wetenschappelijke bladen, wat de echtheid van de ontdekkingen dubieus maakt. In afwachting van onafhankelijk onderzoek wordt de claim niet geloofd. Een later artikel in de Christian Post zaait nog meer twijfel over de echtheid, nadat een andere archeoloog de gevonden ark had bezocht. Als eerste waren hem de spinnenwebben in de hoeken van de compartimenten opgevallen. Iets wat op deze hoogte nagenoeg onmogelijk is. Verder is hem een verhaal ter ore gekomen van een aantal Koerdische mannen die in opdracht oude houten balken de Ararat op moesten brengen. Balken afkomstig van een zeer oud bouwwerk ergens langs de Zwarte Zee. De mensen van NAMI beweren op hun beurt dat deze archeoloog nooit met hen in de ark is geweest, ze hebben hem slechts kort gesproken. Wat hij zegt is volgens hen nergens op gebaseerd.
Ook vele bloggers leveren hun commentaar op de ontdekking. De conclusie dat het hout 4800 jaar oud is, zegt alleen iets over wanneer de boom groeide, niet over wanneer het bouwwerk in elkaar werd gezet. Dat zou bij wijze van spreken gisteren geweest kunnen zijn. Al dat hout van de ark zou ook mooi gebruikt kunnen worden om nieuwe huizen van te bouwen, voor Noach, zijn familie en hun nakomelingen. Waarom zouden ze de ark intact laten? Nog een ander punt van aandacht is dat de berg Ararat een vulkaan is, die mogelijk niet eens bestond ten tijde van de zondvloed en mocht dat wel zo zijn, zeker niet zo hoog is geweest. Dat de ark de hete lava van de talloze uitbarstingen zou hebben overleefd is onwaarschijnlijk.
In veel reli-thrillers waarin voorwerpen worden ontdekt die de bijbel zouden moeten bewijzen, zijn duistere sektes bezig met pogingen om de bewijzen te vernietigen of ten minste het onderzoek in diskrediet te brengen. Dit alles om in de wereld het geloof in God te verzwakken en zo de weg voor de antichrist voor te bereiden. De echt gelovigen hebben de bewijzen niet nodig om hun geloof te ondersteunen, maar de twijfelaars zijn er mee over de streep te trekken. Bovendien, andere verhalen uit de bijbel, zoals de voorspelling van de komst van de antichrist, worden geloofwaardiger als bewijzen overlegd kunnen worden. Velen geloven dat de eindtijd nabij is en misschien is het bericht van de ontdekking van de ark eerder een poging om het geloof onder de aandacht te brengen dan dat er sprake is van een echte ontdekking. Om in samenzweringssferen te blijven is het niet meer dan logisch dat de ontdekking van alle kanten in twijfel wordt getrokken. De strijd tussen licht en donker die in Het geheim van Ashley wordt uitgevochten is hier misschien ook wel aan de gang.
Ondertussen gaat de zoektocht naar de ark gewoon door. Er zijn al weer nieuwe expedities van andere teams gepland. Dus wie weet maken we het nog mee dat de ark van Noach wordt gevonden.

Links
Ontdekking van de ark door NAMI (Engelstalig)
Reactie in het Katholiek Nieuwsblad
Eerste commentaar in de Christian Post (Engelstalig)
Tweede commentaar in de Christian Post (Engelstalig)
Blogcommentaar op de ontdekking van de ark (Engelstalig)

Boeken met verwant thema
Ararat – Tim Lahaye & Bob Phillips
Op zoek naar het verloren paradijs – Michael Philips
De 1stelingen – Ton van Mourik

De naamkamer - Ton van Mourik (2008)

Titel: De naamkamer
Auteur: Ton van Mourik
Uitgeverij Mozaïek (www.uitgeverijmozaiek.nl)

Het verhaal
Frascan Barieux, een expert in oude talen, ontvangt een brief van een advocatenkantoor, waaruit blijkt dat hij mogelijk voor een deel eigenaar is van de Sint Pieter in Rome. Aanvankelijk wil hij niets met de zaak van doen hebben, maar als blijkt dat het geheime genootschap waar hij al eerder een aanvaring mee had er iets mee te maken heeft, gaat hij zich toch met de zaak bezighouden. Samen met een aantal anderen stort hij zich volop in het onderzoek. Al snel blijkt dat het iets te maken heeft met het vastleggen van namen en nummers in een wereldwijde database, wat de deur openzet voor manipulatie met de gegevens. Barieux maakt er op onplezierige manier kennis mee, als hij plotseling niet meer blijkt te bestaan omdat zijn naam niet meer bij de juiste instanties in het systeem staan. Wat is het belang van de rechtszaak tegen het Vaticaan, wat wil het geheime genootschap verborgen houden en welke plannen zijn ze aan het voorbereiden?

Bijbelse connectie
Het boek De naamkamer heeft een relatie met de voorspelde komst van de antichrist en de wijze waarop deze figuur de mensen in de wereld zal domineren. De beroemde zin uit Openbaringen waarin sprake is van 'het teken van het beest' is in het boek uitgewerkt tot een mogelijk scenario.
In Openbaringen kunnen we lezen dat de antichrist bij alle mensen een merkteken zal laten zetten, op hun rechterhand of op hun voorhoofd. Alleen mensen met zo'n teken kunnen nog iets kopen of verkopen. Op deze manier bindt de antichrist de mensen aan zich en maakt hij het leven onmogelijk voor degenen die hem herkennen voor wat hij is. Daarnaast wordt vermeld dat het getal van het beest 666 is.
De passage die hierop volgt, stelt heel duidelijk dat wie het beest aanbidt en het merkteken draagt, de toorn van God over zich heen zal krijgen. Daarom wordt ook voorspeld dat vanuit de christelijke hoek protesten zullen komen tegen deze vorm van onderwerping.

De Nieuwe Bijbelvertaling, Nieuwe Testament
Openbaringen 13:16-18, iedereen krijgt het merkteken van het beest
Openbaringen 14:9-11, volgelingen van het beest worden gestraft

Stof tot nadenken
In Openbaringen is een machtig leider en zijn regering omschreven, het koninkrijk van het beest. Wie zijn teken weigert, wordt uitgesloten van economisch verkeer. Naarmate de techniek voortschrijdt, wordt de discussie over het merkteken van het beest steeds heviger. Met name de ontwikkeling van chiptechnologie wordt met argusogen gevolgd. Zo'n chip zou al je persoonlijke gegevens bevatten en je bijvoorbeeld in staat stellen om je er mee te identificeren en om er betalingen mee uit te voeren. Wie zo'n chip niet heeft, heeft daarmee geen identiteit en zet zichzelf buiten de maatschappij. Precies zoals tweeduizend jaar geleden al voorzegd is.
Sommige mensen menen kennelijk dat er te weinig aandacht is voor de mogelijkheden van de chip en de vervulling van de profetie. Niet wachtend op de nieuwste ontwikkelingen, bedenken ze die zelf en binnen een mum van tijd circuleert op internet weer een nieuw 'bewijs' van de correctheid van de voorspelling. De claim dat het bedrijf Mondex bezig is om geld te vervangen door een biochip die geïmplanteerd moet worden in de rechterhand of het hoofd, is een hoax. Volgens de vele (van elkaar gekopieerde) verhalen over de 666 chip zijn er miljoenen gespendeerd aan research voor het ontwikkelen van een biochip die geïmplanteerd kan worden, een eigen herlaadbaar batterijtje heeft, GPS en bacteriën. Die laatste twee toevoegingen zijn om te voorkomen dat iemand de chip illegaal verwijdert; de GPS zendt direct een signaal naar de overheid met de coördinaten van je verblijfplaats en de bacteriën zorgen voor een acute vergiftiging. De klap op de vuurpijl is natuurlijk dat het onderzoek heeft uitgewezen dat de beste plaats voor het implantaat de rechterhand is, of het hoofd. Als reden om de chip niet op een betaalkaart te plaatsen maar in het lichaam wordt aangegeven dat het zo extreem moeilijk wordt om de chip te stelen, te verliezen of te manipuleren. Op de langere termijn zal contant geld helemaal verdwijnen en kun je in onze globale maatschappij alleen nog maar functioneren als je meewerkt door de chip te accepteren.
Zonder het angstaanjagende fantasieverhaal van de 666 chip blijft er genoeg over om je in te verdiepen. De chip rukt op, dat is wel duidelijk en een weigering om mee te doen met de nieuwste ontwikkelingen kan tot verlies van je baan leiden (zoals in de US al gebeurd is), of je kunt geen paspoort meer krijgen (het biometrische paspoort in Nederland is een feit). Er zijn volop sites die het laatste nieuws en de betekenis ervan toelichten. Vooralsnog maken alleen christenen zich zorgen, de rest van de wereld omarmt de techniek van harte.

Links
Officiële website van Ton van Mourik

Voorzeggingen over het einde der tijden
De 666 chip van Mondex
Mondex biochip claim ontrafelt
Christelijke lerares in de US weigert vingerafdrukken af te staan
Nederland is klaar voor de onderhuidse chip (deel 1)
Nederland is klaar voor de onderhuidse chip (deel 2)
Stichting Privacy First verdedigt privacy in Nederland

Boeken met verwant thema
De 1stelingen - Ton van Mourik
Het geheim van Ashley - David MacLaren
Europa - Tim Lahaye & Bob Phillips

Op zoek naar het verloren paradijs - Michael Phillips (1997)

Titel: Op zoek naar het verloren paradijs
Auteur: Michael Phillips
Oorspronkelijke titel: A rift in time
Uitgeverij Voorhoeve (www.kok.nl)

Het verhaal
De jonge Engelse archeoloog Adam Livingstone doet de ontdekking van zijn leven als hij op de berg Ararat de Ark van Noach vindt. Adam, die tot dan toe weinig op had met het geloof, wordt hierdoor aan het denken gezet en raakt overtuigd van het bestaan van God. Als archeoloog wil hij nog meer tastbare bewijzen vinden die de bijbelverhalen versterken en hij neemt zich voor om op zoek te gaan naar het Hof van Eden. Heeft dit paradijs echt bestaan en zijn er sporen van terug te vinden? Hij krijgt hulp van een Amerikaanse detective, wiens opa op zoek was geweest naar de berg waarop Mozes de tien geboden van God kreeg toegereikt. Opa Harry werd echter vermoord, nog voor hij zijn doel kon bereiken. Het onderzoek van Livingstone wordt met argusogen gevolgd door een geheimzinnig genootschap, die zich tot doel heeft gesteld om het onderzoek te dwarsbomen en het geloof te ondermijnen. Net als bij opa Harry, schuwen ze ook nu geen middel om te voorkomen dat Adam en zijn team hun onderzoek kunnen doen. Een strijd op leven en dood volgt.

Bijbelse connectie
Het boek Op zoek naar het verloren paradijs heeft een relatie met het Hof van Eden, met de ark van Noach en met de berg waar Mozes van God de tien geboden kreeg.
In Genesis is te lezen dat God in het oosten, in Eden, een tuin aanlegt waar hij de mens in plaatst. In de tuin staan ook de levensboom en de boom van de kennis van goed en kwaad. In Eden ontspringt een rivier, die zich verderop vertakt in de Pison, de Gichon, de Tigris en de Eufraat. Nadat Adam en Eva hadden gegeten van de boom van de kennis van het goed en kwaad, werden ze uit het Hof van Eden verdreven en werd de toegang bewaakt door cherubs met vlammende zwaarden.
De mens vermenigvuldigde zich, maar God zag dat de mensen slecht waren en besloot daar wat aan te doen. Een zondvloed verdronk de aarde, alleen Noach en zijn familie werden gespaard. Hun ark dreef veertig dagen rond en liep uiteindelijk vast op de Ararat.
In het apocriefe boek Jubileeën, een toelichting op Genesis en delen van Exodus, wordt verteld hoe de aarde onder de zonen van Noach werd verdeeld, nadat het land na de zondvloed weer was drooggevallen. Hierbij wordt de ligging van sommige stukken land genoemd ten opzichte van de locatie van het Hof van Eden.
Mozes kreeg van God de opdracht om zijn volk uit Egypte te leiden. De tocht door de woestijn bracht hen ook aan de voet van de berg Horeb, waar Mozes contact had met God. In 1 Koningen wordt de berg Horeb ook genoemd; Elia komt er na een reis door de woestijn terecht en wordt toegesproken door God. Behalve de naam Horeb wordt ook de naam Sinai gebruikt voor gebeurtenissen op dezelfde berg.
In het boek Op zoek naar het verloren paradijs wordt een relatie gelegd met de berg Horeb en het middelpunt van het Hof van Eden. De berg Horeb is de plaats waar God verblijft en waar anders kan dat zijn dan in het Hof van Eden, waar God het contact met Adam en Eva had.


De Nieuwe Bijbelvertaling, Oude Testament
Genesis 2:8-9, God legt de tuin van Eden aan
Genesis 2:10-14, in Eden ontspringt een bron die zich vertakt in vier rivieren
Genesis 3:22-24, de mens wordt uit het Hof van Eden verdreven
Genesis 6-9, de zondvloed en ark van Noach
Genesis 8:4, de ark loop vast op het Araratgebergte
Exodus 3:1-6, Mozes ziet de brandende struik bij de berg Horeb
Exodus 24, Mozes neemt op de berg de verbondsplaten in ontvangst
Exodus 31:18, God sprak Mozes op de Sinai toe
1 Koningen 19, Elia op de Horeb

Apocriefen
Jubileeën 8, het land wordt verdeeld onder de zonen van Noach

Stof tot nadenken
Over de locatie van het Hof van Eden wordt volop gespeculeerd. De bijbel zelf geeft niet zo veel informatie, behalve dan dat het hof in Eden ligt en dat Eden zelf dus groter is dan het hof (Hof van Eden is daarmee een onjuiste benaming). In Eden ontspring een bron die zich vertakt in vier rivieren; twee ervan, de Tigris en de Eufraat, kennen we nog steeds. Of dit echter de Tigris en Eufraat zijn uit Eden, is niet met zekerheid te zeggen. Herhaaldelijk wordt door onderzoekers geopperd dat de mensen die in die streek woonden de oorspronkelijke namen gebruikten als een soort nagedachtenis, zoals pioniers in Amerika ook steden noemden naar de plaatsen in hun thuisland.
De meeste onderzoekers plaatsen het Hof van Eden ergens in het Midden-Oosten. Volgens de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (beter bekend als de Mormoonse kerk), ligt het hof in Jackson County, Missouri, USA. Het hof bestond (uiteraard) al in de tijd dat de continenten nog niet gevormd waren en al het land nog aan elkaar zat. Pas na de zondvloed werden de diverse continenten gevormd door het uit elkaar drijven van de werelddelen. De rivieren zoals genoemd in de bijbel hielden op te bestaan na de zondvloed en nieuw gevormde rivieren kregen de namen van weleer.
Zowel de Tigris als de Eufraat ontspringen in het oosten van Turkije, waardoor een aantal mensen het hof ook daar plaatst. Probleem met deze theorie is dat er geen aanwijzingen zijn dat er nog twee andere rivieren in dit gebied ontsprongen. Een aantal onderzoekers gaat er van uit dat de Tigris en Eufraat de rivieren zijn die genoemd werden in de bijbel en richten hun onderzoek op de andere rivieren. De bijbel zegt over de Pison dat deze om heel Chawila stroomt, het land waar goud gevonden wordt en waar ook onyx en balsemhars vandaan komt. Onderzoekers hebben Arabië wel aangeduid als Chawila en satelliet fotografie heeft het bestaan van een oude, nu opgedroogde rivier (bekend als Wadi Al-Batin), op het Arabische schiereiland bevestigd. Verder is ook bekend dat hier vroeger één van de rijkste goudmijnen van de antieke wereld lag (waarschijnlijk was dit ook de mijn van koning Salomo). De onyx is niet éénvoudig aan te merken als typisch Arabisch, maar de balsemhars wel; de bomen die dit leverden groeiden in het zuiden van het schiereiland.
Dan is er ook nog de Gichon, die om heel Nubië stroomt. Mede op basis van deze aanwijzing, wordt de rivier de Nijl beschouwd als de Gichon. Niet iedereen is overtuigd van de juistheid van de vertaling omtrent het woord Nubië of Ethiopië. Dit zou het land zijn wat werd aangeduid met Cush, maar er zijn alternatieve verklaringen. Het bedoelde land zou het thuisland zijn van de Kassieten, die leefden in wat nu het westen van Iran is. In deze regio bevindt zich tot op heden een rivier (Karun) die zich door het landschap slingert.
Eén theorie met betrekking tot de locatie van het Hof van Eden stelt dat deze lag op de plaats waar de Tigris, Eufraat, Wadi Al-Batin (Pison) en Karun (Gichon) samenkwamen. Dat zou dan het noordelijkste deel van de huidige Golf van Perzië zijn. Een andere theorie plaatst het hof juist in Egypte, er van uitgaande dat de Gichon van toen de huidige Nijl rivier is. In deze theorie wordt geleund op de verhalen in Jubileeën, met name de hoofdstukken die beschrijven hoe het land na de zondvloed wordt verdeeld onder de zonen van Noach. Bij de beschrijving van de gebieden die Sem en Cham toegewezen krijgen, wordt enkele malen aangeduid dat dit bijvoorbeeld ligt ten oosten van het hele land van Eden of rechts van het Hof. Het gebied wat het beste past bij deze beschrijving ligt in de Nijldelta.

In de bijbel worden de namen Horeb en Sinai door elkaar gebruikt bij de beschrijving van dezelfde gebeurtenissen. Om deze reden is de algemene opvatting dat het hier om één berg gaat. Opvallend is wel dat in Sirach 48:7 wordt gesproken over Sinai en Horeb alsof het twee plaatsen zijn.
Over de locatie van de berg van God wordt nog steeds volop gespeculeerd.
Het Sinai schiereiland wordt het vaakst genoemd als de locatie van de berg en met zo'n naam zou je dat ook verwachten. Echter de naam zou juist gegeven zijn omdat de christenen op dat schiereiland de berg van God hadden geplaatst. Twee bergen strijden hier om de titel van de echte berg.
Een andere plaats die door meerdere onderzoekers is genoemd is de stad Petra in Jordanië. Dit zou op de route van het Israëlische volk hebben gelegen en kent natuurverschijnselen die overeenkomen met beschrijvingen in Exodus 19:16-18.
Ook Arabië wordt gezien als gebied waar de berg zich zou bevinden. Speculaties houden verband met de locatie van Midian (voorbij het Sinai schiereiland) en een toespeling in Galaten 4:24-25, waar de berg Sinai in Arabia wordt geplaatst.
Onderzoekers refereren veelvuldig naar bijbelteksten en herleiden die tot conclusies over de meest waarschijnlijke plaats. Dezelfde teksten blijken verschillende geïnterpreteerd te kunnen worden en daardoor is het laatste woord over de exacte plaats van de berg van God nog niet gesproken.

Links
Het Hof van Eden op Wikipedia (Engelstalig)
Jubileeën, tekst en uitleg (Engelstalig)
Hof van Eden in de Golf van Perzië (Engelstalig)
Hof van Eden in Egypte (Engelstalig)

De berg Sinai of Horeb op Wikipedia (Engelstalig)
Ontdekking van de berg Sinai in Arabië (Engelstalig)
Weerlegging van de berg Sinai in Arabië (Engelstalig)
De berg Sinai in Israël (Engelstalig)

Boeken met verwant thema
Ararat – Tim Lahaye & Bob Phillips
Het geheim van Ashley - David MacLaren
Het Mozes mysterie - Harry Tenholter

Het Golgotha dossier - Philipp Vandenberg (2003)

Titel: Het Golgotha dossier
Auteur: Philipp Vandenberg
Oorspronkelijke titel: Die Akte Golgatha
Uitgeverij Karakter (www.karakteruitgevers.nl)

Het verhaal
Een patiënt sterft tijdens een levertransplantatie; het orgaan blijkt vergiftigd te zijn. De chirurg die de operatie uitvoerde wordt geschorst en gaat op onderzoek uit om zijn naam te zuiveren. Het spoor leidt in eerste instantie richting illegale handel in organen. Al snel echter vallen ook in die hoek doden, waardoor duidelijk wordt dat er nog een partij in het spel is. Het nieuwe spoor volgt het leven van de gestorven patiënt, die archeoloog bleek te zijn en opgravingen in Jeruzalem deed. Hierbij had hij beenderenkistjes gevonden die uit de tijd van Jezus Christus stamden. De inhoud hiervan zou wel eens sensationeel kunnen zijn en juist op het moment dat hij de openbaarheid wilde opzoeken, komt hij om het leven. Wat dient er tegen elke prijs geheim gehouden te worden?

Bijbelse connectie
Het boek Het Golgotha dossier heeft een relatie met de kruisdood, opstanding en hemelvaart van Jezus Christus. Nadat Jezus aan het kruis gestorven is, wordt hij in een rotsgraf gelegd. Op verzoek van de joodse hogepriesters wordt het graf bewaakt door Romeinse soldaten. Jezus had immers voorspeld dat hij na drie dagen zou opstaan en de soldaten moesten voorkomen dat volgelingen van Jezus het graf zouden leeghalen en vervolgens zouden beweren dat de voorspelling was uitgekomen.
Drie dagen later gaan enkele vrouwen, onder wie Maria Magdalena naar het graf. Het graf is leeg en engelen vertellen de vrouwen dat Jezus is opgestaan. Er wordt verder verteld dat Jezus vlakbij het graf verschijnt aan Maria Magdalena, die Hem in eerste instantie niet herkend. Korte tijd later verschijnt hij, in andere gedaante, ook aan twee apostelen en vervolgens aan de overige apostelen.
Veertig dagen na Zijn opstanding wordt hij in de hemel opgenomen. Lucas en Marcus vermelden hierbij geen details, in Handelingen staat dat Jezus omhoog geheven werd en in een wolk opgenomen tot hij uit het zicht verdween.
In de apocriefe geschriften staat het verhaal van de Romeinse soldaten die het graf moesten bewaken. Zij vertellen de joodse hogepriesters van een aardbeving en de komst van een engel, die de steen voor het graf wegrolt en Maria Magdalena en de andere vrouwen zegt dat Jezus is opgestaan. De hogepriesters geven de soldaten een grote som geld om te beweren dat ze in slaap waren gevallen en dat leerlingen van Jezus toen het lichaam hadden meegenomen. De apocriefen beschrijven verder nog dat getuigen hebben gezien dat Jezus predikte en tot slot in de hemel werd opgenomen.

De Nieuwe Bijbelvertaling, Nieuwe Testament
Johannes 19:38-42, het lichaam van Jezus wordt in het graf gelegd
Matteüs 28:62-66, het graf wordt bewaakt
Lukas 24:1-8, het graf wordt leeg aangetroffen, engelen vertellen van de opstanding
Johannes 20:14-18, Jezus verschijnt bij het lege graf aan Maria Magdalena
Marcus 16:12-14, Jezus verschijnt aan de discipelen
Handelingen 1:9, Jezus vaart ten hemel in een wolk

Apocriefen
Evangelie van Petrus 56, een jongeman vertelt dat Jezus herrezen is
De handelingen van Pilatus 13:1-3, de soldaten bij het graf zien een enge
De handelingen van Pilatus 14:1-2, Jezus wordt in de hemel opgenomen

Stof tot nadenken
Theologen maken onderscheid tussen opwekking en opstanding van de doden. Bij opwekking is sprake van een terugkeer in het fysieke leven en hervatting van het leven. Bij opstanding is geen sprake van een lichamelijke terugkeer, maar kan de opgestane persoon in diverse gedaantes zichtbaar worden aan nog levenden. De tijdsperiode van deze verschijningen is meestal beperkt. De meningen over de gebeurtenissen na de dood van Jezus Christus aan het kruis zijn verdeeld; is hier sprake van een opwekking en daarmee fysieke terugkeer in het leven of is er juist sprake van een opstanding waarbij alleen sprake is van verschijningservaringen bij nabestaanden? Bestudering van de diverse bijbelteksten (inclusief de apocriefen) levert geen uitsluitsel op.

In 1980 werd bij opgravingen in Jeruzalem een rotsgraf gevonden waarin zich een aantal beenderenkistjes (ossuaria) bevonden. Een aantal van deze kistjes had een inscriptie, o.a. Maria, Jozef en Jezus zoon van Jozef. In 1995 maakte een BBC team een documentaire over de vondst, waarbij ze suggereerden dat ze mogelijk het graf van Jezus, zijn familie en Maria Magdalena hadden gevonden. In 2007 werd er opnieuw een documentaire gemaakt (uitgezonden op Discovery Channel), waarin deze keer met grote stelligheid werd beweerd dat het graf en de beenderen hadden toebehoord aan Jezus en Zijn familie. Een stroom publicaties van zowel voor- als tegenstanders was het gevolg. In Nederland heeft Jacob Slavenburg er een boek over geschreven. Theologen trekken zijn conclusies in twijfel. Als dit graf werkelijk van Jezus en zijn familie was, hoe had dan ooit het opstandingsverhaal verkondigd door de apostelen geloofwaardig kunnen zijn? Immers, men hoefde alleen maar op het graf te wijzen om aan te geven dat er geen opstanding en hemelvaart had plaatsgevonden.

Links
Recensies op Crimezone.nl

De handelingen van Pilatus, in het Evangelie van Nicodemus (Engelstalig)
Dood en herrijzenis van Jezus Christus op Wikipedia
Verhandeling over de opstanding van Jezus Christus
Vragen over de aard van de opstanding, fysiek of spiritueel (Engelstalig)
Hemelvaart van Jezus Christus op Wikipedia
Achtergronden bij de Discovery documentaire The lost tomb of Jezus
Het vermeende graf van Jezus op Wikipedia
Commentaar op de documentaire op de God and Science website (Engelstalig)
Interview met Jacob Slavenburg, auteur van het boek Het graf van Jezus
Theologisch commentaar op het boek Het graf van Jezus

Boeken met verwant thema
De 1stelingen - Ton van Mourik
De zaak van het verdwenen lichaam - Kel Richards
De broederschap - Daniel Easterman
Het volmaakte relikwie - Michael Byrnes