Op zoek naar het verloren paradijs - Michael Phillips (1997)

Titel: Op zoek naar het verloren paradijs
Auteur: Michael Phillips
Oorspronkelijke titel: A rift in time
Uitgeverij Voorhoeve (www.kok.nl)

Het verhaal
De jonge Engelse archeoloog Adam Livingstone doet de ontdekking van zijn leven als hij op de berg Ararat de Ark van Noach vindt. Adam, die tot dan toe weinig op had met het geloof, wordt hierdoor aan het denken gezet en raakt overtuigd van het bestaan van God. Als archeoloog wil hij nog meer tastbare bewijzen vinden die de bijbelverhalen versterken en hij neemt zich voor om op zoek te gaan naar het Hof van Eden. Heeft dit paradijs echt bestaan en zijn er sporen van terug te vinden? Hij krijgt hulp van een Amerikaanse detective, wiens opa op zoek was geweest naar de berg waarop Mozes de tien geboden van God kreeg toegereikt. Opa Harry werd echter vermoord, nog voor hij zijn doel kon bereiken. Het onderzoek van Livingstone wordt met argusogen gevolgd door een geheimzinnig genootschap, die zich tot doel heeft gesteld om het onderzoek te dwarsbomen en het geloof te ondermijnen. Net als bij opa Harry, schuwen ze ook nu geen middel om te voorkomen dat Adam en zijn team hun onderzoek kunnen doen. Een strijd op leven en dood volgt.

Bijbelse connectie
Het boek Op zoek naar het verloren paradijs heeft een relatie met het Hof van Eden, met de ark van Noach en met de berg waar Mozes van God de tien geboden kreeg.
In Genesis is te lezen dat God in het oosten, in Eden, een tuin aanlegt waar hij de mens in plaatst. In de tuin staan ook de levensboom en de boom van de kennis van goed en kwaad. In Eden ontspringt een rivier, die zich verderop vertakt in de Pison, de Gichon, de Tigris en de Eufraat. Nadat Adam en Eva hadden gegeten van de boom van de kennis van het goed en kwaad, werden ze uit het Hof van Eden verdreven en werd de toegang bewaakt door cherubs met vlammende zwaarden.
De mens vermenigvuldigde zich, maar God zag dat de mensen slecht waren en besloot daar wat aan te doen. Een zondvloed verdronk de aarde, alleen Noach en zijn familie werden gespaard. Hun ark dreef veertig dagen rond en liep uiteindelijk vast op de Ararat.
In het apocriefe boek Jubileeën, een toelichting op Genesis en delen van Exodus, wordt verteld hoe de aarde onder de zonen van Noach werd verdeeld, nadat het land na de zondvloed weer was drooggevallen. Hierbij wordt de ligging van sommige stukken land genoemd ten opzichte van de locatie van het Hof van Eden.
Mozes kreeg van God de opdracht om zijn volk uit Egypte te leiden. De tocht door de woestijn bracht hen ook aan de voet van de berg Horeb, waar Mozes contact had met God. In 1 Koningen wordt de berg Horeb ook genoemd; Elia komt er na een reis door de woestijn terecht en wordt toegesproken door God. Behalve de naam Horeb wordt ook de naam Sinai gebruikt voor gebeurtenissen op dezelfde berg.
In het boek Op zoek naar het verloren paradijs wordt een relatie gelegd met de berg Horeb en het middelpunt van het Hof van Eden. De berg Horeb is de plaats waar God verblijft en waar anders kan dat zijn dan in het Hof van Eden, waar God het contact met Adam en Eva had.


De Nieuwe Bijbelvertaling, Oude Testament
Genesis 2:8-9, God legt de tuin van Eden aan
Genesis 2:10-14, in Eden ontspringt een bron die zich vertakt in vier rivieren
Genesis 3:22-24, de mens wordt uit het Hof van Eden verdreven
Genesis 6-9, de zondvloed en ark van Noach
Genesis 8:4, de ark loop vast op het Araratgebergte
Exodus 3:1-6, Mozes ziet de brandende struik bij de berg Horeb
Exodus 24, Mozes neemt op de berg de verbondsplaten in ontvangst
Exodus 31:18, God sprak Mozes op de Sinai toe
1 Koningen 19, Elia op de Horeb

Apocriefen
Jubileeën 8, het land wordt verdeeld onder de zonen van Noach

Stof tot nadenken
Over de locatie van het Hof van Eden wordt volop gespeculeerd. De bijbel zelf geeft niet zo veel informatie, behalve dan dat het hof in Eden ligt en dat Eden zelf dus groter is dan het hof (Hof van Eden is daarmee een onjuiste benaming). In Eden ontspring een bron die zich vertakt in vier rivieren; twee ervan, de Tigris en de Eufraat, kennen we nog steeds. Of dit echter de Tigris en Eufraat zijn uit Eden, is niet met zekerheid te zeggen. Herhaaldelijk wordt door onderzoekers geopperd dat de mensen die in die streek woonden de oorspronkelijke namen gebruikten als een soort nagedachtenis, zoals pioniers in Amerika ook steden noemden naar de plaatsen in hun thuisland.
De meeste onderzoekers plaatsen het Hof van Eden ergens in het Midden-Oosten. Volgens de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (beter bekend als de Mormoonse kerk), ligt het hof in Jackson County, Missouri, USA. Het hof bestond (uiteraard) al in de tijd dat de continenten nog niet gevormd waren en al het land nog aan elkaar zat. Pas na de zondvloed werden de diverse continenten gevormd door het uit elkaar drijven van de werelddelen. De rivieren zoals genoemd in de bijbel hielden op te bestaan na de zondvloed en nieuw gevormde rivieren kregen de namen van weleer.
Zowel de Tigris als de Eufraat ontspringen in het oosten van Turkije, waardoor een aantal mensen het hof ook daar plaatst. Probleem met deze theorie is dat er geen aanwijzingen zijn dat er nog twee andere rivieren in dit gebied ontsprongen. Een aantal onderzoekers gaat er van uit dat de Tigris en Eufraat de rivieren zijn die genoemd werden in de bijbel en richten hun onderzoek op de andere rivieren. De bijbel zegt over de Pison dat deze om heel Chawila stroomt, het land waar goud gevonden wordt en waar ook onyx en balsemhars vandaan komt. Onderzoekers hebben Arabië wel aangeduid als Chawila en satelliet fotografie heeft het bestaan van een oude, nu opgedroogde rivier (bekend als Wadi Al-Batin), op het Arabische schiereiland bevestigd. Verder is ook bekend dat hier vroeger één van de rijkste goudmijnen van de antieke wereld lag (waarschijnlijk was dit ook de mijn van koning Salomo). De onyx is niet éénvoudig aan te merken als typisch Arabisch, maar de balsemhars wel; de bomen die dit leverden groeiden in het zuiden van het schiereiland.
Dan is er ook nog de Gichon, die om heel Nubië stroomt. Mede op basis van deze aanwijzing, wordt de rivier de Nijl beschouwd als de Gichon. Niet iedereen is overtuigd van de juistheid van de vertaling omtrent het woord Nubië of Ethiopië. Dit zou het land zijn wat werd aangeduid met Cush, maar er zijn alternatieve verklaringen. Het bedoelde land zou het thuisland zijn van de Kassieten, die leefden in wat nu het westen van Iran is. In deze regio bevindt zich tot op heden een rivier (Karun) die zich door het landschap slingert.
Eén theorie met betrekking tot de locatie van het Hof van Eden stelt dat deze lag op de plaats waar de Tigris, Eufraat, Wadi Al-Batin (Pison) en Karun (Gichon) samenkwamen. Dat zou dan het noordelijkste deel van de huidige Golf van Perzië zijn. Een andere theorie plaatst het hof juist in Egypte, er van uitgaande dat de Gichon van toen de huidige Nijl rivier is. In deze theorie wordt geleund op de verhalen in Jubileeën, met name de hoofdstukken die beschrijven hoe het land na de zondvloed wordt verdeeld onder de zonen van Noach. Bij de beschrijving van de gebieden die Sem en Cham toegewezen krijgen, wordt enkele malen aangeduid dat dit bijvoorbeeld ligt ten oosten van het hele land van Eden of rechts van het Hof. Het gebied wat het beste past bij deze beschrijving ligt in de Nijldelta.

In de bijbel worden de namen Horeb en Sinai door elkaar gebruikt bij de beschrijving van dezelfde gebeurtenissen. Om deze reden is de algemene opvatting dat het hier om één berg gaat. Opvallend is wel dat in Sirach 48:7 wordt gesproken over Sinai en Horeb alsof het twee plaatsen zijn.
Over de locatie van de berg van God wordt nog steeds volop gespeculeerd.
Het Sinai schiereiland wordt het vaakst genoemd als de locatie van de berg en met zo'n naam zou je dat ook verwachten. Echter de naam zou juist gegeven zijn omdat de christenen op dat schiereiland de berg van God hadden geplaatst. Twee bergen strijden hier om de titel van de echte berg.
Een andere plaats die door meerdere onderzoekers is genoemd is de stad Petra in Jordanië. Dit zou op de route van het Israëlische volk hebben gelegen en kent natuurverschijnselen die overeenkomen met beschrijvingen in Exodus 19:16-18.
Ook Arabië wordt gezien als gebied waar de berg zich zou bevinden. Speculaties houden verband met de locatie van Midian (voorbij het Sinai schiereiland) en een toespeling in Galaten 4:24-25, waar de berg Sinai in Arabia wordt geplaatst.
Onderzoekers refereren veelvuldig naar bijbelteksten en herleiden die tot conclusies over de meest waarschijnlijke plaats. Dezelfde teksten blijken verschillende geïnterpreteerd te kunnen worden en daardoor is het laatste woord over de exacte plaats van de berg van God nog niet gesproken.

Links
Het Hof van Eden op Wikipedia (Engelstalig)
Jubileeën, tekst en uitleg (Engelstalig)
Hof van Eden in de Golf van Perzië (Engelstalig)
Hof van Eden in Egypte (Engelstalig)

De berg Sinai of Horeb op Wikipedia (Engelstalig)
Ontdekking van de berg Sinai in Arabië (Engelstalig)
Weerlegging van de berg Sinai in Arabië (Engelstalig)
De berg Sinai in Israël (Engelstalig)

Boeken met verwant thema
Ararat – Tim Lahaye & Bob Phillips
Het geheim van Ashley - David MacLaren
Het Mozes mysterie - Harry Tenholter