zondag 30 januari 2011

Het Sindone complot - Julia Navarro (2004)

Titel: Het Sindone complot
Auteur: Julia Navarro
Oorspronkelijke titel: La hermandad de la sábana santa
Uitgeverij Sirene (www.sirene.nl)

Het verhaal
Bij een aangestoken brand in de Dom van Turijn komt een man zonder tong om het leven. Is er een connectie met eerdere branden en met een andere tongloze man die al jaren in stilzwijgen gehuld in de gevangenis van Turijn zit? Het ziet er naar uit dat twee broederschappen een strijd voeren om het bezit van de sindone ofwel de beroemde lijkwade van Christus. De speurtocht van de politie en een journaliste leidt naar de Tempeliers en een oud christelijk genootschap met wortels in Urfa, Turkije. Urfa heette Edessa in de tijd van Jezus en was één van de eerste plaatsen waar de koning zich bekeerde tot het christendom. De stad was in bezit van een reliek met de beeltenis van het gezicht van Jezus. De speurtocht naar de brandstichters roept de vraag op wat het verband is tussen de lijkwade en Edessa. Hoe dichter de waarheid genaderd wordt, hoe gevaarlijker het wordt voor de betrokkenen.

Bijbelse connectie
Het boek Het Sindone complot heeft een relatie met de begrafenis van Jezus Christus, met het lege graf en zowel het kleed van Edessa als de lijkwade van Turijn. In de bijbel staat beschreven hoe Josef een stuk linnen koopt, de gestorven Jezus van het kruis afhaalt, balsemt en in het linnen wikkelt. Daarna wordt Jezus in het rotsgraf gelegd. Na drie dagen wordt het graf leeg aangetroffen, alleen de linnen doeken liggen er nog.
In de Apocriefen is een briefwisseling tussen koning Abgar en Jezus te vinden. De koning is ernstig ziek en vraagt Jezus om naar Edessa (het tegenwoordige Urfa in Turkije) te komen. Jezus schrijft terug dat hij andere verplichtingen heeft, maar nadat Hij zal zijn opgevaren, zal Hij één van zijn leerlingen sturen die de koning zal genezen. Hier eindigt de brief.
In de Apocriefen wordt in het Evangelie van de Hebreeën geschreven dat Jezus na zijn opstandig een linnen doek overhandigt aan de dienaar van de priester. Of dit het doek is waarin Hij gewikkeld was na Zijn dood, wordt niet genoemd.

De Nieuwe Bijbelvertaling, Nieuwe Testament
Markus 15:46, de gestorven Jezus wordt in het graf gelegd
Lukas 24:12, Petrus vindt alleen nog het linnen in het verder lege graf
Johannes 20:5-7, Petrus en een andere leerling vinden het linnen doek en het doek welke het gezicht van Jezus had bedekt

Apocriefen
Briefwisseling tussen Jezus en koning Abgar
Evangelie van de Hebreeën 6

Stof tot nadenken
De apocriefen beschrijven niet de daadwerkelijke komst van de afgezant van Jezus bij koning Abgar. Volgens overlevering werd apostel Taddeüs naar Edessa gestuurd en werd koning Abgar genezen, waarna hij zich bekeerde tot het christelijke geloof. In beschrijvingen van deze genezing is soms alleen sprake van een brief, andere keren wordt ook gesproken over een doek met de afbeelding van het gezicht van Jezus en soms ook wordt een doek met de afbeelding van het gehele lichaam genoemd. Omdat de zoon van Abgar het christelijke geloof verwierp, gaf de koning op zijn sterfbed opdracht om het kleed te verbergen. Pas eeuwen later, in 525, werd bij herstelwerkzaamheden aan de muren van Edessa het kleed teruggevonden in een nis. Opvallend genoeg zijn sinds de 6e eeuw alle beeltenissen van Christus min of meer hetzelfde, mogelijk geïnspireerd door het gezicht op het kleed van Edessa.
Diverse onderzoekers hebben al gesuggereerd dat het kleed van Edessa hetzelfde is als de lijkwade van Turijn. Het is namelijk vreemd dat een zo belangrijk voorwerp in de religie niet al vele malen zou zijn beschreven in de kerkgeschiedenis. De lijkwade zelf wordt pas genoemd vanaf 1357, nadat deze was opgedoken in een kerk in Frankrijk. In de loop van de eeuwen wisselde de mening van kerkvaders omtrent de echtheid van de lijkwade; het tegenwoordige standpunt van de kerk is dat men geen uitspraken doet over de authenticiteit van deze relikwie. Er zijn al veel wetenschappelijke onderzoeken gedaan naar de lijkwade, maar geen enkel resultaat heeft definitief uitsluitsel kunnen geven. De vele theorieën over de echtheid en hoe de afbeelding op het doek terecht is gekomen, blijven voorlopig nog bestaan.

Links
Recensies op Crimezone.nl

Briefwisseling tussen Jezus en koning Abgar (Engelstalig)
Nog een tekst van de briefwisseling tussen Jezus en koning Abgar, met vermelding van de afbeelding (Engelstalig)
Het kleed van Edessa of Mandylion op Wikipedia
Het kleed van Edessa of Mandylion op Wikipedia (Engelstalig)
Overzicht van referenties naar kleed van Edessa en lijkwade van Turijn (Engelstalig)
De lijkwade van Turijn op Wikipedia
De lijkwade van Turijn op Wikipedia (Engelstalig)

Boeken met verwant thema
Het Golgotha dossier - Philipp Vandenberg
Het Messias mysterie - Andreas Eschbach
In Zijn naam - Sam Christer
De achtste zonde - Philipp Vandenberg
Kinderen van het kwaad – Garfield Reeves-Stevens
Kloon – Robin Cook

zaterdag 15 januari 2011

De tweede verlosser - Tomas Ross (2010)

Titel: De tweede verlosser
Auteur: Tomas Ross
Uitgeverij Cargo (www.uitgeverijcargo.nl)

Het verhaal
De ambitieuze advocaat David Cohen heeft na een inspannende rechtszaak bij het internationale gerechtshof in Den Haag een terrorist achter de tralies gekregen. Dit lijkt zijn ticket voor een betere positie bij het advocatenkantoor waar hij werkt. In eerste instantie lijkt zijn wens uit te komen, maar al snel volgen diverse gebeurtenissen elkaar op waardoor de grond onder zijn voeten wordt weggeslagen en hij noodgedwongen ontslag moet nemen. Het lijkt erop alsof de organisatie van de veroordeelde terrorist achter de brand in de galerij van zijn vrouw zit, de tasjesroof van zijn dochter en de bezwarende foto's waardoor hij zijn baan moest opgeven. Hij neemt daarom het aanbod van een oude kennis aan en gaat werken bij een gerenommeerd kantoor in Limburg. David, zijn vrouw en dochter betrekken een oude boerderij en maken kennis met het zeer katholieke Limburg. Met hun joodse komaf vallen ze daarbij nogal uit de toon. Rust is David niet gegund, tijdens een werkbezoek aan Israël worden diverse kennissen van hem vermoord en hijzelf kan ternauwernood ontsnappen. Het lijkt het werk van de terrorist, maar er zijn aanwijzingen dat het hier om iets heel anders gaat, een mysterie dicht bij huis, in het Limburgse dorp waar hij woont. Een mysterie wat terugvoert tot de kruistochten en een visioen over de wederkomst van Jezus Christus. Om zichzelf en zijn gezin veilig te stellen, zal David moeten achterhalen wat zijn rol is en hoe hij aan zijn belagers kan ontkomen.

Bijbelse connectie
Het boek De tweede verlosser heeft een relatie met het leven van Jezus, de kruisiging en de verwachte wederkomst.
De bijbel bevat weinig tekst over het vroege leven van Jezus; de geboorte en de vlucht naar Egypte komen aan bod en daar blijft het bij. In apocriefe geschriften wordt wel geschreven over de jeugdjaren van Jezus, maar over de periode van Zijn twaalfde tot Zijn dertigste is niets bekend. In het evangelie van Jakobus staat zelfs expliciet vermeld dat Jezus zich tussen twaalf en dertig jaar volledig terugtrok en geen wonderen meer deed. Hij leefde en werkte zoals ieder ander mens. Over waar Jezus zijn tijd doorbracht en wat Hij deed wordt volop gespeculeerd. Eén hypothese stelt dat Jezus bij de Essenen aan de Dode Zee woonde, wat in De tweede Verlosser ook wordt aangenomen en wat een zoektocht naar persoonlijke bezittingen van Jezus op die plaats rechtvaardigt.
In het boek De tweede verlosser moeten de joodse hoofdpersonen boete doen voor de dood van Jezus Christus, waarbij gerefereerd wordt aan bijbelse uitspraken. In Matteüs wordt beschreven hoe de joodse bevolking Pilatus aanspoort om Jezus te veroordelen en dat Zijn bloed hen en hun kinderen mag worden aangerekend. Deze en vergelijkbare bijbelteksten zijn eeuwenlang door kerkvaders gebruikt om te ageren tegen joden. Pas in 1963 tijdens het Tweede Vaticaanse Concilie besloot de paus dat de Joden niet de moordenaars van Jezus waren.
Een belangrijk thema in het boek De tweede verlosser gaat over de wederkomst van Jezus Christus. In de bijbel staan een aantal passages die dit aangeven; in de vier evangeliën, in de Handelingen van de apostelen, in enkele brieven en in het boek Openbaringen. In de verhalen ligt de meeste nadruk op het tijdstip van de wederkeer en de tekenen des tijds: de moeizame tijden, de strijd met de antichrist en de vrede die na de strijd zal komen. Veel minder aandacht is er voor het hoe van de wederkomst.

De Nieuwe Bijbelvertaling, Nieuwe Testament
Matteüs 27:15-26, Jezus wordt veroordeeld
Lucas 21:27: de Zoon des Mensen keert terug
Handelingen 1:9-11, belofte van de wederkomst bij de hemelvaart

Apocriefen
Het evangelie van Jakobus 298:26, Jezus trekt zich terug uit het openbare leven

Stof tot nadenken
Over de wederkomst van Christus wordt al heel erg lang druk gespeculeerd. De verwachting dat Hij spoedig terug zal keren is letterlijk van alle tijden. Geen enkele van de voorspellingen is tot nu toe uitgekomen. Jezus geeft duidelijk aan dat niemand weet wanneer die dag zal aanbreken, alleen de Vader weet het (Matteüs 24:36).
Over de manier waarop Christus zal wederkeren zijn de meningen ook verdeeld.
Er zijn diverse scenario's in omloop omtrent de wederkomst van Christus:

1. terugkeer op een wolk
2. terugkeer via wedergeboorte
3. spirituele terugkeer
4. reïncarnatie van de ziel
5. nazaten van Christus
6. kloon van Christus

Om met het laatste scenario te beginnen, deze vorm van wederkomst is alleen nog maar te vinden in het reli-thriller genre en als nepberichtgeving op het internet en heeft wortels in de wetenschappelijke vooruitgang op gebied van klonen. In de boeken zijn genootschappen en personages op zoek naar relieken waar het bloed van Jezus Christus op te vinden zou zijn; de lijkwade van Turijn, de spijkers van het kruis, de doornenkroon, etc. DNA wordt uit de relieken gehaald en in een laboratorium wordt dit gebruikt om een kloon van Jezus te creëren. Jurassic Park, maar dan zonder de dino's.
Ook het voorlaatste scenario is vrijwel uitsluitend in reli-thrillers en semi-wetenschappelijke boeken te vinden. Een boek als de Da Vinci Code leunt op boeken van onderzoekers die beweren dat Jezus getrouwd was met Maria Magdalena en dat ze kinderen hadden. Deze kinderen hebben het bloed van Christus en er wordt geopperd dat iemand uit dit geslacht naar voor zal treden en symbool zal staan voor de wedergekomen Christus.

Het reïncarnatie scenario heeft aanhang in new age kringen bij gnostieke genootschappen. De reïncarnatie filosofie gaat er van uit dat ieder mens een ziel bezit, welke het lichaam verlaat op het moment van sterven. De ziel heeft de mogelijkheid om weer opnieuw geboren te worden in een nieuw stoffelijk lichaam, de reïncarnatie. De ziel kan dus meerdere levens hebben.
Voor een aantal christenen is reïncarnatie regelrecht in tegenspraak met het geloof en zij halen diverse bijbelteksten aan waaruit blijkt dat er geen sprake is van een fysieke wedergeboorte. In de bijbel staat onder andere het volgende (Hebreeën 9 vers 27): het is de mensen beschikt éénmaal te sterven en daarna het oordeel. Andere bijbelteksten die worden aangehaald in dit verband zijn te vinden in Openbaring 14 vers 13 en Prediker 12 vers 5-7, waarin gesteld wordt dat de geest wederkeert tot God. Andere argumenten tegen reïncarnatie, maar wel voor incarnatie zijn te vinden in de woorden van Christus. Diverse malen spreekt Hij over de periode vóór zijn aardse leven, niet over een vorig leven, maar een toestand voor hij zijn menselijke gedaante aannam. Dit aannemen van de menselijke gedaante wordt nogmaals beschreven in Filipenzen 2:6-7.
Het meest aangehaalde verhaal is wel het gesprek tussen Christus en Nikodemus (Johannes 3). Christus stelt dat een wedergeboorte nodig is om het koninkrijk Gods te kunnen zien. Hierop vraagt Nikodemus of een mens dan voor een tweede maal fysiek geboren kan worden. Het antwoord hierop is heel duidelijk nee. De wedergeboorte is een geestelijke aangelegenheid, die niets van doen heeft met reïncarnatie.
Tegenstanders van bovengenoemde christelijke argumenten voeren een aantal zaken op die er juist wel op zouden duiden dat reïncarnatie niet strijdig is met het geloof. Ten eerste wordt gesteld dat het geloof in reïncarnatie in de tijd van Christus wijd verbreid was en het niet aannemelijk is dat Christus er zelf niet in geloofde. Omdat het zo'n gangbaar en door iedereen gedeeld geloof was, werd er weinig over gesproken. Wel zijn er indirecte verwijzingen te vinden naar reïncarnaties, zoals in Marcus 8:27, waar Christus vraagt wie men denkt dat hij is. Zijn discipelen antwoorden met Elia, Johannes de Doper of andere profeten. Ook in Matteüs 17:10 wordt een duidelijke verwijzing van reïncarnatie gezien, als over de terugkeer van Elia wordt gesproken.
De voornaamste reden waarom reïncarnatie omstreden is, zou liggen in de wens van de kerk om macht uit te oefenen over haar leden. Mensen zouden gemakzuchtig worden in hun geloofsbeleving en denken dat ze nog genoeg levens voor zich hebben om hun fouten te herstellen. Tijdens het concilie van Nicea in 325 zou daarom de bijbel ingrijpend veranderd zijn. Alle passages over reïncarnatie zouden geschrapt zijn en de boodschap werd dat je slechts één leven had om je taken te vervullen. Hierna volgde het oordeel en afhankelijk daarvan de hemel of de hel.
Volgelingen van de Amerikaanse ziener Edgar Cayce geloven dat Christus in 1998 is gereïncarneerd en dat Hij momenteel als tiener in de wereld aanwezig is, wachtend op het juiste moment om Zich kenbaar te maken. Anderen hebben al wereldkundig gemaakt dat zij de wedergekomen Christus zijn, de lijst met namen wordt langzaam langer.

Velen geloven dat Jezus zal wederkeren zoals hij gegaan is tijdens de hemelvaart. Een handjevol mensen meent echter dat de weg die Jezus tweeduizend jaar geleden aflegde zal worden herhaald, d.w.z. Hij zal opnieuw uit een maagd geboren worden en als kind opgroeien. Het verschil met de reïncarnatie theorie is dat het hier niet om een ziel gaat waarbij het lichaam alleen een drager is en twee menselijke ouders heeft, maar dat er opnieuw sprake is van een onbevlekte ontvangenis. De inspiratie voor deze gedachte is te vinden in Openbaringen 12, waarin een vrouw een kind baart die alle volken zal hoeden. Of deze passage verbonden kan worden met manier van de wederkomst is onderwerp van discussie.

Velen geloven dat Christus zal terugkeren zoals Hij ook gegaan is, namelijk op een wolk. Dit staat zo ook letterlijk te lezen in de bijbel (b.v. Lucas 21:27 of Openbaring 1:7). Er wordt verwacht dat Christus fysiek in deze wereld aanwezig zal zijn en orde op zaken gaat stellen. In Matteüs 24:34 staat te lezen dat deze gebeurtenissen binnen een generatie zullen plaatsvinden. Al tweeduizend jaar wordt gewacht en steeds zijn mensen teleurgesteld, omdat zij de wederkomst niet meemaakten, ondanks oorlogen en rampen. Het is deze teleurstelling die tot een alternatief scenario heeft geleid, namelijk dat de terugkeer niet fysiek zal zijn, maar spiritueel. De bijbel bevat aanwijzingen voor dit scenario. In 1 Korinthiërs (15:35-58) wordt aangegeven dat wat uit vlees en bloed bestaat geen deel kan hebben aan het koninkrijk van God. Ook in Johannes (18:36) lezen we dat Jezus aangeeft dat zijn koningschap niet tot deze wereld hoort en dat zijn koninkrijk niet van hier is. De boodschap is dan ook dat niet gewacht moet worden tot een fysieke Christus orde op zaken gaat stellen op deze aarde, maar dat je de aan jezelf moet werken om zo toegang te krijgen tot het nieuwe koninkrijk.

Links
Recensies op Crimezone.nl

Second coming project: cloning Jesus (Engelstalig)
De Jezus bloedlijn op Wikipedia (Engelstalig)
Reïncarnatie vanuit bijbels perspectief
Toekomstvoorspellingen van Edgar Cayce (Engelstalig)
Lijst op Wikipedia met mensen die beweren de wedergekomen Christus te zijn (Engelstalig)
Verzekering tegen een maagdelijke geboorte (Engelstalig)
Uitleg van de zwangere vrouw en het kind uit Openbaringen
Wederkomst van Christus op Wikipedia (Engelstalig)

Boeken met verwant thema
Het geheim der Katharen - Gregg Loomis
Het Graal-complot - Lynn Sholes & Joe Moore
Het Jeruzalem virus – Jeff Long
Heilig bloed – Michael Byrnes
De Da Vinci Code – Dan Brown

vrijdag 14 januari 2011

Het Sinaï-geheim - Gregg Loomis (2008)

Titel: Het Sinaï-geheim
Auteur: Gregg Loomis
Oorspronkelijke titel: The Sinai secret
Uitgeverij Karakter (www.karakteruitgevers.nl)

Het verhaal
Tijdens de inventarisatie van de bibliotheek in een klooster in Oostenrijk komt een zeer oud manuscript naar boven. Onderzoek wijst uit dat het gaat om een Hebreeuws geschrift, welke duidelijk een vertaling is van een nog veel ouder Egyptisch geschrift. Vlak voor de bibliothecaris dodelijk verongelukt, heeft hij een kopie verstuurd naar zijn neef Benjamin, hoogleraar natuurkunde in Amsterdam. Zeer korte tijd later komt de hoogleraar om het leven. Ook aan de andere kant van de wereld wordt een wetenschapper vermoord. Beide wetenschappers werkten aan een onderzoek naar een alternatief voor fossiele brandstof. Opdrachtgever Langford Reilly raakt ongewild betrokken bij de zaak. Het wordt hem duidelijk dat het onderzoek zelf op criminele belangstelling kan rekenen en in de zoektocht naar antwoorden komt Reilly zelf steeds meer in de gevarenzone. Uiteindelijk belandt hij in Israël, waar duidelijk wordt dat de wetenschappers de krachten van de Ark des Verbonds op het spoor waren. Dat en de herkomst van deze kennis is voor een bepaalde groepering reden genoeg om iedereen die te dicht bij de waarheid komt te elimineren. Kan Reilly dit overleven?

Bijbelse connectie
Het boek Het Sinaï-geheim heeft een relatie met Mozes, de uittocht uit Egypte en de Ark des Verbonds.
De bijbelverhalen rondom Mozes geven duidelijk aan dat hij was voorbestemd voor bijzondere daden. Om zijn leven te redden, wordt hij in een mandje in de Nijl gezet. Hij wordt gevonden door de dochter van de Egyptische farao en aan het hof opgevoed. Uiteindelijk moet hij de woestijn invluchten om arrestatie door de farao te voorkomen. Daar sluit hij zich aan bij de Midjanieten en trouwt met de dochter van de priester Jethro. Dit als dank dat Mozes zijn dochter voor onheil heeft behoedt. In de passage die het voorval beschrijft, wordt Mozes niet herkend als Israëliet, maar wordt voor Egyptenaar aangezien. Mozes wordt door God uitverkoren om de Israëlieten uit Egypte weg te leiden. Opvallend is dat hij de Israëlieten gaat vertellen dat de God van hun voorouders hem gezonden heeft, niet de God van hun gezamenlijke voorouders. Omwille van deze passages is er discussie over de afkomst van Mozes en wordt niet uitgesloten dat hij Egyptenaar was.
Tijdens de uittocht uit Egypte kreeg Mozes in de Sinaï woestijn rechtstreeks van God de opdracht om de Ark des Verbonds te bouwen. De instructies waren erg gedetailleerd en dienden tot op de letter te worden opgevolgd. Niet alleen de constructie van de ark werd omschreven, ook de tent waarin deze moest worden neergezet en de kleding die de priesters moesten dragen werden nauwkeurig gedicteerd. Al deze maatregelen moesten voorkomen dat de ark onjuist zou worden behandeld.
Voorbeelden van verkeerd gebruik en de dodelijke gevolgen zijn op diverse plaatsen in de bijbel terug te vinden. Het begint in Leviticus, waar twee zonen van Aäron een verkeerd offer brengen waarna een vlam uit het heiligdom hen verteerd. Flavius Josephus voegt in zijn boek De oude geschiedenis van de Joden nog wat details toe aan de gebeurtenis. Volgens hem sloeg het vuur naar hen uit en verbrandde hun gezicht en borst zonder dat iemand in staat was om het vuur te doven. Een vergelijkbaar verhaal is te vinden in Numeri, waar staat geschreven dat de stamoudsten klaagden over de bevoorrechte positie van Mozes en Aäron met betrekking tot de diensten. Ook zij wilden aan de Heer offeren. Het loopt niet goed af, een verzengende vlam komt uit het heiligdom met de ark en doodt tweehonderdvijftig mannen. Volgens Flavius Josephus bleef van hun lichamen geen spoor meer over.
Nadat de Filistijnen de ark hebben veroverd, brengt deze hen niets dan ongeluk en ze sturen de ark terug op een ossenwagen. De mannen die de wagen vinden halen de ark er af en brengen offers. Ze worden echter gestraft voor het aanraken van de ark en sterven.
Dat het gevaarlijk was om de ark aan te raken zonder enige bescherming wordt nogmaals duidelijk in 2 Samuel. De ark wordt verplaatst en als tijdens het transport de wagen overhelt en de ark er vanaf dreigt te vallen, steekt Uzza zijn hand uit om dat te voorkomen. Hij valt ter plekke dood neer.

De Nieuwe Bijbelvertaling, Oude Testament
Exodus 2:19, Mozes wordt als Egyptenaar aangeduid
Exodus 3:13-16, Mozes is uitverkoren door de God van de Israëlieten
Exodus 25:10-22, God geeft instructies voor de bouw van de Ark des Verbonds
Exodus 28:1-42, de priesterkleding wordt nauwkeurig omschreven
Leviticus 10: 1-2, twee zonen van Aäron worden verteerd door vuur uit het heiligdom
Numeri 16:35, een verzengende vlam komt uit het heiligdom met de ark
1 Samuel 6:19, de vinders van de door de Filistijnen teruggestuurde ark sterven
2 Samuel 6:7, Uzza valt dood neer na het aanraken van de ark

Stof tot nadenken
Over de aard van de krachten van de Ark des Verbonds wordt volop gespeculeerd. Wetenschappers zien overeenkomsten met condensators en de ontlading van de daarin opgeslagen elektrische lading.
Wetenschappers hebben de ark al vaak vergeleken met een zogeheten Leidse fles. In 1746 werd deze uitgevonden door Pieter van Musschenbroek, professor natuurkunde aan de universiteit van Leiden. De Leidse fles slaat statische elektrische lading op en kan deze ook weer afgeven en is dus een condensator. Het ontwerp werd later verbeterd, maar blijft tamelijk eenvoudig. Zowel de binnenkant als de buitenkant van de fles wordt bekleed met een metaalfolie. Door de kurk op de fles steekt een metalen staaf die in contact staat met het water in de fles en daarmee indirect ook de metaalfolie aan de binnenkant. De fles kan worden geladen via de metalen staaf, zolang de buitenkant van de fles maar geaard is. Door de metalen staaf met de buitenkant van de fles te verbinden vindt ontlading plaats. Benjamin Franklin, die volop experimenteerde met de Leidse fles, raakte regelmatig bewusteloos door de schok van de ontlading. Dit lijkt precies op wat Uzza overkwam toen hij de probeerde te voorkomen dat de ark van de wagen viel.
De constructie van de ark lijkt op die van de Leidse fles. In plaats van een fles is het een houten kist, bekleed met goud aan de binnenkant en buitenkant. Op de kist is een deksel geplaatst met twee cherubs. Eén cherub zou met de binnenkant verbonden zijn, de andere met de buitenkant. Zo vormen ze het positieve en negatieve contactpunt. Ontlading vindt dan plaats tussen de cherubs. Wie onbeschermd te dicht bij komt, kan als door de bliksem getroffen worden, wat precies zo in de bijbel beschreven staat.
Berekeningen aan de capaciteit die de ark kon opslaan laten zien dat het een grote hoeveelheid energie betreft, zeer zeker voldoende om iemand dood te laten neervallen.

Dat er duizenden jaren geleden al met elektriciteit zou zijn gewerkt strookt niet met de geschiedenisboeken, waarin kennis hierover slechts enkele honderden jaren oud is. Bewijzen voor het tegendeel worden afgedaan als curiositeiten, zoals bijvoorbeeld de Bagdad batterij. In 1938 maakte de Duitse werktuigbouwkundige Dr. Wilhelm König, toenmalig directeur van het Nationaal Museum van Bagdad, melding van de vondst van een kleien vaas, met daarin een koperen cilinder en een ijzeren staaf. De vaas zou zijn gevonden bij opgravingen in de buurt van Bagdad. Vanuit zijn vakkennis herkende König het voorwerp als een batterij, een verbazingwekkende conclusie die niet op steun kon rekenen.
De batterij van Bagdad bestaat uit een aantal elementen. Om te beginnen de ongeveer 13 cm hoge kleien vaas. In deze kleien vaas is een koperen cilinder bevestigd van circa 10 cm hoog en 5 cm in doorsnede. De cilinder is gemaakt uit een dunne plaat koper die rond is gevouwen en op de naad aan elkaar gesoldeerd met een tin-lood legering. Aan de onderkant is de koperen cilinder afgesloten d.m.v. een koperen schijf, die met asfalt is vastgezet. De opening van de koperen cilinder aan de bovenkant van de vaas is dichtgemaakt met een stop van asfalt. Midden in deze stop is een ijzeren staaf gestoken, die vrij in de koperen cilinder hangt. In 2000 maakten studenten van het Smith College, USA, kopieën van de batterij van Bagdad. Dit college heeft een speciale afdeling, The museum of Ancient Inventions, waar studenten oude uitvindingen kunnen nabouwen. De hier nagebouwde batterij, gevuld met azijn, produceerde 1.1 Volt.
Er wordt al geruime tijd gespeculeerd over het gebruik van stroom door de Egyptenaren. Zo zouden er bewijzen zijn gevonden van metalen voorwerpen met dunne laagjes van een ander metaal, welke alleen via een galvanisch proces kunnen zijn aangebracht. Specifiek is er een geval bekend van een zwaard met een laagje antimoon over koper, reeds in 1933 geanalyseerd door Dr. Colin Fink. Het zwaard werd gedateerd op 4300 voor Christus. De afbeeldingen op de muren van de tempel van Hathor in Dendera worden ook vaak in verband gebracht met op elektriciteit werkende apparaten. De functie en werking van deze apparaten zijn nog onderwerp van discussie. Dit brengt ons dan weer terug bij Mozes, die opgroeide aan het Egyptische hof waardoor mag worden aangenomen dat hij op de hoogte was van gebruikte technologie zodat de ark voor hem geen geheimen had.

Links
De Leidse fles op Wikipedia
De ark als condensator
Capaciteitsberekeningen aan de ark
De batterij van Bagdad op Wikipedia (Engelstalig)
Elektriciteit in de oudheid (Engelstalig)
Elektrische lampen in de Hathor tempel in Dendara (Engelstalig)

Boeken met verwant thema
Het laatste offer – Simone van der Vlugt
Contract met God – Juan Gomez-Jurado
Steen der wijzen – James Rollins
Asdod – Tim Lahaye & Bob Phillips
Het Mozes mysterie – Harry Tenholter